Zeven jaar geleden kreeg de nu 43-jarige Eveline een auto-ongeluk. Om te kunnen omgaan met de helse pijnen die ze voelt, schreef haar huisarts het voor Eveline totaal onbekende medicijn Oxycodon voor. Eenmaal thuis kreeg ze herhalingsrecepten. Nu, zeven jaar later, slikt ze nog steeds 40 milligram Oxycodon per dag wegens de chronische pijnen die ze aan het ongeval overhield. Wat maar weinig mensen in haar omgeving weten is dat Eveline grote delen van de dag op bed ligt, meestal in een donkere kamer. Dit omdat ze veel pijn heeft, totaal uitgeput is en geen energie heeft. ‘Ik kan af en toe een beetje jaloers zijn op mijn man en dochter, die gewoon aan het leven kunnen deelnemen. Dat wil ik ook weer kunnen doen. Het liefst zonder dat er medicatie voor nodig is om een dag door te komen.’
Ze besluit te gaan afkicken. Maar dat blijkt loodzwaar. Er is nog weinig onderzoek gedaan naar het afbouwen van opiaten en bij iedere gram die Eveline probeert te minderen, voelt ze direct effect in haar lijf. ‘Ik krijg onttrekkingsverschijnselen zoals zweten en enorme lichaamstemperatuurverschillen’. Ook merkt ze dat ze soms heel somber wordt, maar het ergste is de pijn die direct en in alle hevigheid terugkeert: ‘Ik voel het overal. In mijn hoofd, mijn nek, mijn armen en mijn gezicht’.
Wat is Oxycodon?
Oxycodon is een van de meest zware pijnstillers verkrijgbaar. Het is een opiaat met heroïne-achtige kenmerken, heeft een roes-achtige werking wanneer niet gebruikt voor extreme pijn en het is tweemaal zo sterk als morfine. Het medicijn werd in eerste instantie gebruikt voor acute, en extreme pijn na een operatie of bij palliatieve zorg bij mensen met kanker. Tegenwoordig wordt het ook bij allerlei andere soorten pijnen voorgeschreven. Het gebruik ervan in Nederland groeit explosief: van 96.000 geregistreerde gebruikers in 2008 naar 440.000 in 2019. Daarnaast is het middel via de zwarte markt op het Darkweb te bestellen, en het is ook makkelijk verkrijgbaar ‘op straat’. Het middel staat bekend als zeer verslavend en al meerdere keren hebben artsen de noodklok geluid over het veelvuldige gebruik in ons land.
Jessica Villerius heeft Eveline’s pogingen tot het afkicken van Oxycodon in een korte docu vastgelegd.
Eveline krijgt het officieel voorgeschreven en heeft het nodig om enigszins de dag door te komen. Ook met medicatie heeft ze pijn, alleen wordt het iets dragelijker. Ze wil niet haar hele leven afhankelijk blijven van dit medicijn, dus probeert ze af te kicken. Een woord wat ze trouwens lastig vindt. ‘Ik spreek liever van afbouwen dan van afkicken. Ik zie mezelf niet als verslaafd, maar ik kan ook niet zonder want dan is de pijn direct terug’. Desondanks is haar lijf ingesteld en dus gewend aan de dagelijkse dosis Oxycodon en ervaart ze tijdens dit proces pieken en dalen. Eveline spaart zichzelf niet en laat zien hóe lastig het is om van dit medicijn af te komen.
Jessica: ‘Ik maak me ook grote zorgen over de toenemende mate en het gemak waarmee dit uiterst verslavende medicijn wordt voorgeschreven. Eveline geeft met haar moed een stem aan heel veel mensen die ook afhankelijk zijn van deze sloper.’